Sen Aydınlatırsın Geceyi 2014 Türk yapımı bir Onur Ünlü filmidir. Yakın çağ Türk sinemasında Absürd(Fantastik) Dram türünün sayılı örnekleri arasında yer almaktadır. Leyla ile Mecnun dizisi ile ün kazanan yönetmeniz bu film ile kalemiyle kendi nefesini bizlere geçirdi.
Celal (Ali Atay) Manisa’nın Akhisar kasabasında babasıyla yaşayan ve kendi berber dükkanlarında çalışan kendi halinde bir insandır. Fakat son zamanlarda Celal kendini kendine bile açıklamayadığı bir sıkıntının içinde bulur. Diğer taraftan herkesin birbirini tanıdığı bu kasabada herkesin doğaüstü güçleri vardır. Kimi zamanı durdurur,kimi duvarların içinden geçer, kimi ölümüzdür. Ama hiçbiri süper kahraman değildir. Herkes herşeyi bilir fakat normal hayatlarına devam ederler. Hikayemiz bu aşamaya kadar rutin seviyededir. Asıl bizleri cezbeden kısım ise Cemal’in(Ali Atay) Yasemin(Demet Evgar) ile tanıştıktan sonra Absürd seyirde ilerleyen filmimizde mükemmel bir romantizmin içinde buluyoruz kendimizi.
Sanırım filmde beni en çok etkileyen sahne;
Cemal’in Yasemin’den özür dilediği sahne idi. Sinematografisi mükemmeldi her saniye adeta muazzam bir fotoğraf niteliğindeydi. Ayrıca bu muazzam sahneyi romans bir Shakespeare şiiri ile birleştirince kuşkusuz Türk sinemasının enleri arasında girecek niteliktedir.
”Yarayla alay eder yaralanmamış olan
bak nasıl da sararıp soluvermiş tanrıça kederlerden
sen çok daha parlaksın çünkü
sen tüm göklerdeki yıldızların ilki
sen aydınlatırsın geceyi..”
Film bütünüyle beni kendine bağlıyor desem yalan olur. Filmde en çok beni bağlayan şey Sinematografik niteliği idi. Özgün ve doğal. Onur Ünlü öyle bir yönetmen ki sadece bir sahneden herhangi bir filmi onun çekip çekmediğini anlayabilirsiniz. Karmaşık bir yapısının olmaması da onu özgünleştiriyor.
Filmi ne kadar sevsem de eleştirebileceğim yerlerde var tabi ki. Filmin başlarında konu bütünlüğüne dikkat edilmemesi bir süre izleyicileri karmaşaya sürükleyebileceğini düşünüyorum. Cemal ile Yasemin’in tanışma sürecine kadar olan kısımda eksikler olduğu kanısındayım. Ek olarak filmde müzikalitenin biraz eksik olduğunu düşünüyorum. Müziklerin bizi daha çok tatmin etmesini yeğlerdim. Ama tabi ki film gerçekten izledikçe haz veren ve onlarca kez izlenebilecek bir film. Sanırım bu film siyah beyaz film yergilerine kuvvetli bir cevap niteliğinde. Yakın çağ sinemasında Bergaman- Beyaz Bant’tan sonra izlediğim en başarılı siyah beyaz filmlerden biriydi. İyi seyirler dilerim.
