Söze nasıl başlanır yada nasıl bitirilir bilmiyorum, yazdığım hiçbir şeyin bu güzel kızı geri getiremeyeceğini biliyorum, içimizdeki acının geçmeyeceğini biliyorum ama bir şeyler söylemeliyim, bir şeyler söylemeliyiz. 27 yaşında bir insanı, bir kadını öldürdüler bugün, sadece bugün değil dün de öldürdüler ve biz sadece “Nur içinde yatsın” diyebiliyoruz. Bu yeterli değil arkasından güzel sözler söyleyip bir köşeye çekilmek bunu yapmamalıyız, içimizdeki bu canileri, insan müsvettelerini durdurmak zorundayız. Politika, eğitim, insan olmak aklınıza gelebilecek her konuda yakınlarınızı eğitmelisiniz. Bu topraklarda yaşayan kadınların her an enselerinde bir ölüm tehdidi, taciz korkusu ile yaşamalarından daha kötü ne olabilir ? Oldu bugün Pınar’ı kaybettik, Seher’i kaybettik. Dün de bir çok güzel insanı kaybettik. Mesela Muhterem Evcil… Kızı ne demişti hatırlıyor musunuz ;”Benim annem çıplak ayakla karakola koştuğu zaman “dön evine aileni yıkma” dediler. Nasıl bir vicdan böyle bir laf edebilir?
Bu siteyi kurduğumuzda beri çok fazla yazı yazdım, hepsi de hobiler günlük gelip geçen eğlence üzerine şeylerdi ama bu yazının benim için önemi çok büyük. Sabahtan beri neler yazmak, söylemek istesem de hepsi boğazımda kalıyor ama konuşmak, yazmak zorundayım. Bu olaylara kayıtsız kalamayız, kalmamalıyız. Elimizden geldiğince Kadın Cinayetleri konusunda farkındalığı bu topluma kazandırmak zorundayız. Özellikle hala bu konularda “kadınlara tavsiye vermek” başlığı altında kendi çocuklarını, eşlerini, dostlarını korumaya çalışan o insanlara.
Bir parantez de İstanbul Sözleşmesi için açmak istiyorum. Arkadaşlar ne olur açıp okuyun ve ülkemizdeki tüm KADIN’lar için nasıl bir destek olabileceksek bunu sağlayalım. Beni bu konular aşarcı olmayın çünkü bu konular ile ilgilenmesi gereken insanlar, hafifletilmiş ceza vermekle ve insanların gözünü boyamakla meşgul durumda.
https://www.istanbulbarosu.org.tr/files/docs/khum/KHMIS.pdf
